Kunga Sangbo Rinpoche taught us why the master was important. He gave three examples. Without a match, wood won’t get burnt by the sun, no matter how long it has been exposed by sunlight. Without a magnet, two pieces of iron cannot connect to each other. And without medicine, a patient won’t recuperate. The master is like a match, magnet and medicine. He connects the student’s mind to that of Buddha.
กุงกา ซังโป ริมโปเชสอนเราว่าทำไมครูถึงมีความสำคัญ ท่านยกตัวอย่างเรื่องไม้ขีด (match) ว่า หากไม่มีไม้ขีด ฟืนก็ไม่ติดไฟ แม้ว่าแสงแดดจะสาดส่องเป็นเวลานานก็ตาม อีกเรื่องหนึ่งที่ท่านยกก็คือ เหล็กสองอันไม่สามารถจะเชื่อมติดกันได้ถ้าปราศจากแม่เหล็ก (magnet) และเรื่องที่สามที่ท่านยกคือ คนไข้จะไม่หายไข้ถ้าไม่มียารักษา ครูเป็นเสมือนไม้ขีด แม่เหล็ก และยา ถ้าปราศจากครู จิตของศิษย์ก็ไม่สามารถจะเชื่อมต่อกับจิตตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าได้
ยามครูไกลห่าง จิตข้าฯ แสนอ้างว้างสับสน
วันนี้ได้พานพบ รู้สึกอบอุ่นในใจ
สายใยครูกับศิษย์สุดลึกซึ้ง
รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของครูช่างไพเราะตรึงตรา
ครูยังคงใจดีและร่าเริงไม่เสื่อมคลาย
ทันใด ท่านมองจ้องที่ตาอย่างจริงจังพร้อมขอคำสัญญา
“อย่าขังใจไว้ในความโกรธและเกลียดชัง”
โอ ศิษย์นี้ขลาดเขลาไร้แรงกำลัง
แม้รู้เต็มใจ ครูนั้นคือเพื่อนแท้ ชี้นำหนทาง
แต่จิตนี้ยังมิรู้ปล่อยวาง
ยังหลงวนเวียนว่ายกลางห้วงทะเล